Οι θερμοκρασίες πέσαν, οπότε η εποχή επιτάσει σουπίτσα, για να μη μαγειρέψω όμως κάτι τετριμένο, μιας που επέλεξα φακές, αποφάσισα να τις νοστιμήσω λίγο, ώστε να έχουν ενδιαφέρον και για τους μη λάτρεις του είδους. Μετά από αναζήτηση στο διαδίκτυο ανακάλυψα πως στη Σκόπελο τις κάνουν με δαμάσκηνα και κατά σύμπτωση είχα στο ψυγείο, όμως επειδή δεν ήταν γλυκά όπως τα ήθελα πρόσθεσα και χουρμάδες στη συνταγή , το αποτέλεσμα ήταν μεθυστικά αρώματα ανατολής, σε αυτό βοήθησαν τα μπαχαρικά και η δάφνη που πρόσθεσα.
Η συνταγή:
Ξερό κρεμμύδι, σκόρδο τα τσιγαρίζουμε σε εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο και κατόπιν προσθέτουμε κάρυ, καπνιστό πιπέρι, 2 φύλλα δάφνης, θαλασσινό αλάτι, λίγο τοματοπελτέ, δύο δαμάσκηνα χονδροκομμένα, δύο χουρμάδες ψιλοκομμένους και τις φακές αφού τις έχουμε κάνει μια βράση και πετάξουμε το πρώτο νερό τους ώστε να γίνουν πιο ευκολοχώνευτες. Προσθέτουμε νερό και βράζουμε μέχρι να χυλώσουν και να μαλακώσουν οι φακές.Τα γλυκά ανατολίτικα και πικάντικα αρώματα που ανέδυε το πιάτο βοήθησαν πολύ στην επιλογή του κρασιού.
Το πρωτοδοκίμασα το καλοκαίρι και εντυπωσιάστηκα με τα γλυκά αρώματα κανέλας, βιολέτας, λικέρ βύσσινου, Κορινθιακής σταφίδας, δαμάσκηνου και μια ελαφριά φυτικότητα. Το στόμα του ήταν μεστό, με βελούδινες τανίνες και αρκετά ισορροπημένη οξύτητα, αν και όχι υψηλή, με αλκοόλη στο 13%. Ιδανική θερμοκρασία είναι λίγο κάτω από τους 15 βαθμούς Κελσίου(δηλ. τη θερμοκρασία δωματίου) για το συγκεκριμένο κρασί. Ενώ η μύτη του κρασιού προδιαθέτει για γλυκό οίνο, στο στόμα είναι ξηρό και αυτό εντυπωσιάζει ταυτόχρονα με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της σπάνιας αυτής ποικιλίας από το νησί της Πάτμου στην προκειμένη περίπτωση. Απολαμβάνεται φρέσκο σε θερμοκρασία δωματίου, δηλαδή τους 15 βαθμούς Κελσίου.
Βαθμολογία οίνου: 17/20
Έδαφος: Ηφαιστιογενές αμμοαργιλοπηλώδες.
Καλλιέργεια: Βιοδυναμική μη πιστοποιημένη. Αποδόσεις χαμηλές.
Οινοποίηση: Σε ανοξείδωτες δεξαμενές με τις ιθαγενείς ζύμες.
Καλή σας απόλαυση! Στην υγειά σας!