Για τον καθένα τα Ιωάννινα, είναι μια όμορφη πόλη, για μένα είναι η αγαπημένη μου πόλη. Είναι η αφετηρία, λόγω καταγωγής, και ο προορισμός. Εκεί που θέλω να κάνω διακοπές, εκεί που θέλω να ζω, εκεί που αναπνέω ανεμπόδιστα.
Από μικροί πηγαίναμε στα Ιωάννινα κάθε χρόνο, λόγω της ενασχόλησης του πατέρα μου με την κωπηλασία. Ήρθα σε επαφή από μικρή λοιπόν με τη λίμνη και τις ομορφιές της, την καρδιά των Ιωαννίνων, αλλά και με τα βουνά που ορθώνονται γύρω από την πόλη, τις πηγές, τους ποταμούς, τους παραπόταμους. Όλα αυτά συνθέτουν το μακροκλίμα της περιοχής. Είναι η μόνη πόλη που έχω επισκευτεί στην Ελλάδα που της πάει η μελαγχολία και είναι πιο όμορφη τις βροχερές, παρά τις ηλιόλουστες μέρες, οι τελευταίες, λόγω της κλιματικής αλλαγής, είναι όλο και πιο συχνές τα τελευταία χρόνια.
Ενώ οικογενειακώς μέναμε πάντα στις όχθες της λίμνης, προσωπικά προτιμώ τα boutique hotels μέσα στο κάστρο, είναι αναπαλαιωμένα σπίτια και πρώην χώροι παραγωγής με εσωτερική αυλή τα περισσότερα και μεγάλες, βαριές, ξύλινες πόρτες στο εξωτερικό τους και καφασωτά διπλά παράθυρα να τα φρουρούν. Όταν μένεις μέσα στο Κάστρο έχεις και άλλο πλεονέκτημα, αποκτάς την ιδιότητα του κατοίκου για όσο διαρκεί η διαμονή σου από την άποψη ότι σου επιτρέπεται να παρκάρεις εντός των τειχών.
Μέσα στις αυλές χτυπάει ο ήλιος καλοκαίρι και χειμώνα και απολαμβάνεις την ηρεμία και την ξεκούραση της απομόνωσης. Περιτρυγυρίζεσαι από ανθρώπους πολλών εθνών την ώρα του πρωινού, αλλά και στα δρομάκια του κάστρου, στη βόλτα σου στην ακρολιμνία, στα gourmet εστιατόρια της πόλης, στα καφενεία των χωριών που απολαμβάνεις τοπικές λαχανόπιτες και Κικιτσόπιτα* και γίνεστε στο τέλος μία παρέα γιατί σας ενώνει η αγάπη για την ομορφιά, τη φύση, τις ποιοτικές πρώτες ύλες που παράγονται πρωτογενώς σε όλη την Περιφέρεια, αλλά και στις γειτονικές, το γάργαρο νερό πηγών, το τοπικό κρασί και αποσταγματα, τα φημισμένα γαλακτοκομικά προοιόντα, την αργυροχρυσοχοϊα, την ιστορία, τον πολιτισμό, την παράδοση, τη Μυθολογία, τη φύση, τα αθλήματα, το ευ ζειν.
Στην τελευταία μας απόδραση στα Ιωάννινα γνωρίσαμε ένα ζευγάρι από τη Σύρο και ένα ζευγάρι Ισραηλινών με αγάπη για το καλό κρασί. Και με τους τέσσερις ανταλλάξαμε εμπειρίες γαστροτουρισμού, φυσιολατρικού τουρισμού και οινοτουρισμού αντίστοιχα.
Τα αγαπημένα μου μέρη στα Ιωάννινα, όπου πάω και ξαναπάω είναι τα ακόλουθα:
εικόνα)
Μετά από την επίσκεψη στο μουσείο αργυροτεχνίας των Ιωαννίνων θα πρότεινα μια βόλτα στο ΚΕΠΑΒΙ, όπου στεγάζεται πωλητήριο με χειροποίητα αριστουργήματα 44 συνεργαζόμενων εργαστηρίων, όπου οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να θαυμάσουν τη μεγάλη γκάμα προϊόντων όπως κοσμήματα, σκεύη, εκκλησιαστικά είδη, είδη δώρων και διακοσμητικά αντικείμενα χώρου. Όπισθεν του πωλητηρίου υπάρχει ελεύθερο πάρκινγκ.
Περίπατοι εκτός κάστρου, δίπλα στη λίμνη:
Μην παραλείψετε να επισκεφτείτε το Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας Παύλου Βρέλλη, το στρατιωτικό μουσείο στο Καλπάκι και το Νεκρομαντείο του Αχέροντα. Σήμερα, το επισκέψιμο συγκρότημα του ελληνιστικού Νεκρομαντείου αριθμεί 3 στρέμματα. Ογκόλιθοι από ντόπιο ασβεστόλιθο αποτελούν τον περίβολο, το κυρίως κτίσμα του Ιερού και τα δωμάτια για τους ιερείς και πιστούς του Ιερού, φτιάχτηκαν στα χρόνια της Συμμαχίας και του Κοινού των Ηπειρωτών αντίστοιχα.
Μετά από τόσο περπάτημα διάλειμμα για καφέ και φαγητό είτε στα παραδοσιακά είτε στα μοντέρνα στέκια της πόλης:
Μετά το φαγητό επίσκεψη στα τοπικά οινοποιεία και κάποιες ενδεικτικές φωτογραφίες αγαπημένων μου αφρωδών οίνων:
