7 χωριά, 7 Σαντορίνες διαφορετικού terroir:
Από την αμπελουργική ζώνη των Κυκλάδων, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η Σαντορίνη με το ομώνυμο ΠΟΠ κρασί της από την ποικιλία Ασύρτικο, που έκανε γνωστό το νησί, αλλά και εν γένει το ελληνικό κρασί στα πέρατα της οικουμένης.
Ένα από τα οινοποιεία του νησιού, με μεγάλη αναγνωρισιμότητα στους οινόφιλους της Ελλάδας, αλλά και μεγάλη εξαγωγική δραστηριότητα, είναι αυτό του Π. Σιγάλα. Μάλιστα, έχει βραβευτεί και από το έγκριτο περιοδικό Wine and Spirits ως ένα από τα καλύτερα οινοποιεία του 2016.
Η αμπελουργία στη Σαντορίνη εικάζεται πως ξεκίνησε το 17ο αιώνα π.Χ. σύμφωνα με στοιχεία ανασκαφών στην περιοχή Ακρωτήρι. O αμπελώνας του νησιού αποτελεί, χάρη στα αμμώδη του εδάφη, έναν από τους λίγους που έμειναν ανέπαφοι από την προέλαση του εντόμου της φυλλοξήρας. Ο παγκόσμιος αμπελώνας με λίγες εξαιρέσεις καταστράφηκε ολοσχερώς και μπολιάστηκε ξανά πάνω σε αμερικάνικα υποκείμενα (ριζικό σύστημα), τα οποία και είναι απρόσβλητα από τη φυλλοξήρα.
Στη Σαντορίνη τα αμπέλια είναι αυτόριζα. Αυτό αποτελεί ένα από τα πολλά συγκριτικά της πλεονεκτήματα. Τα αμπέλια της μετρούν πολλά χρόνια ζωής, κάτι που κάνει τα κρασιά της πολύ ποιοτικά και πλούσια, γιατί λόγω ηλικίας δίνουν μικρότερες αποδόσεις, άρα και μεγαλύτερες συμπυκνώσεις ανά τσαμπί.
Το 2015 ο οινοπαραγωγός Σιγάλας εισήγαγε το πολύ πετυχημένο εγχείρημα, – και από πλευράς marketing- , της δημιουργίας κρασιών που αποτυπώνουν 7 διαφορετικά terroir του νησιού. Τη σειρά κρασιών αυτή την ονόμασε 7, από τα 7 ομώνυμα χωριά της Σαντορίνης, και πιο συγκεκριμένα το Ακρωτήρι, το Ημεροβίγλι, το Μεγαλοχώρι, τα Φηρά , την Οία, το Βούρβουλο και τον Πύργο. Οινοποιητικά, τα κρασιά αυτά τυγχάνουν της ίδιας μεταχείρισης: Παραμονή στις οινολάσπες σε ανοξείδωτες δεξαμενές για περίπου 12 μήνες. Η ποικιλία κρασοστάφυλου είναι η ίδια και στις 7 ετικέτες, 100% Ασύρτικο. Η μόνη διαφορά είναι τα διαφορετικά terroir και συνεπώς οι διαφορετικές ημερομηνίες τρύγου.
Κάθε μία από αυτές τις 7 ετικέτες μαρτυρά πως πρόκειται για Σαντορίνη, υψηλή οξύτητα, ορυκτότητα, αρώματα εσπεριδοειδών (λεμόνι) και μέτριο+ προς γεμάτο σώμα. Κάθε ένα όμως συγκριτικά υπερέχει και αλλού, ας τα πάρουμε με τη σειρά:
H ετικέτα Ακρωτήρι 2015 εκτός από τα ανωτέρω χαρακτηριστικά της είναι πιο φινετσάτη από τις υπόλοιπες και παρουσιάζει πιο έκδηλη ορυκτότητα.
Στο Ημεροβίγλι 2015 παρατήρησα νότες βοτανικότητας και ζυμών.
Το Μεγαλοχώρι 2015 ανέδυε πιο γλυκά αρώματα, ήταν ίσως πιο πολύ αλκοολικό σε σχέση με τα άλλα.
Τα Φηρά 2015 είχαν επίσης νότες βοτανικότητας και γεμάτο σώμα.
Στον Πύργο 2015 υπερείχε ο βοτανικός του χαρακτήρας.
Η Οία 2015 τόνιζε πιο πολύ το φρούτο της.
Τέλος, το Βούρβουλο 2015 ήταν πιο φιλικό, όχι τόσο επιθετικό στο στόμα και είχε πιο γεμάτο σώμα απ΄ όλα, ίσως είχε την πιο πολύ ισορροπία.
Και τα 7 είναι ποιοτικά κρασιά και έχουν δυνατότητα παλαίωσης, ταιριάζουν απόλυτα με οστρακοειδή, λιπαρά ψάρια, ψαρόσουπες, λιπαρά τυριά, λευκά κρέατα!
Απολάυστε τα!
Δοκιμάστηκαν στο Umami Festival
18-19.02.2017, Αλεξανδρούπολη.
Το άρθρο γράφτηκε 23.04.2017.