Κτήμα Κούρτη, Ράχη Πιερίας

Μέρες ανοιχτών οινοποιείων 2017, Οινοποιείο Κούρτης

10.30, πρωί Σαββάτου, επιτέλους στο οινοποιείο που ονειρευόμουν να πάω με το που είχα δοκιμάσει τα κρασιά του στην ετήσια έκθεση Λιτοχώρου στο σπιτάκι καφέ μπαρ. Όλα προσεγμένα με κάθε λεπτομέρεια και ο Αποστόλης να βρίσκεται λες σε πολλά σημεία ταυτόχρονα φροντίζοντας όλους τους φιλοξενούμενούς του.

Μιας που φτάσαμε πρώτοι, ζήτησα να δοκιμάσω όλα τα κρασιά του κτήματος και εξεπλάγην για άλλη μία φορά με την πολυπλοκότητα των αρωμάτων των κρασιών του κτήματος, είτε επρόκειτο για λευκά είτε για κόκκινα.

Κατόπιν κάθετης γευστικής δοκιμής που πραγματοποίησα στο κτήμα Κούρτη, και στις τρεις χρονιές τρύγου της ναυαρχίδας του κτήματος, Oniros, ξεχώρισα ως κορωνίδα την χρονιά 2013, κυρίως λόγω της μεγαλύτερης οξύτητας που το ισορροπεί και της ποιότητας και μεστότητας των αρωμάτων.

Κάθετη γευστική δοκιμή ετικέτας Oniros για τις χρονιές 2011, 2012, 2013.

Ktima kourti – Κτήμα Κούρτη, βιολογικής καλλιέργειας

Oniros 2011, ΠΓΕ Πιερία, 14% abv.

-Δεν έγινε μετάγγιση του κρασιού ούτε αερισμός καμιάς από τις 3 φιάλες-

Syrah, (φύτευση 2010), με ποσοστό συμμετοχής στο χαρμάνι 55%, τρύγος στις 10.9
Αγιωργήτικο (φύτευση 2008), με ποσοστό συμμετοχής 10% στο χαρμάνι, τρύγος στις 15.9
Ξινόμαυρο (φύτευση 2008), με ποσοστό συμμετοχής 20% στο χαρμάνι, τρύγος στα τέλη Σεπτέμβρη – αρχές Οκτώβρη
Cabernet Sauvignon (φύτευση 2001), με ποσοστό συμμετοχής 15% στο χαρμάνι, τρύγος 20.9

Eδάφη επικλινή, αμμοαργιλοπυλώδη μέσης σύστασης.

Ζύμωση σε ανοξείδωτες δεξαμενές με ελεγχόμενη θερμοκρασία στους 23 βαθμούς Κελσίου για 15-20 μέρες, όχι συνοινοποίηση των ποικιλιών. Ωρίμανση σε αμερικάνικη (πιο μεγάλο ποσοστό από τις άλλες 2 ετικέτες) και γαλλική δρυ σε καινούρια βαρέλια ηλικίας 1, 3 κ 5 ανάμεικτα (220 λίτρων χωρητικότητας) για 15 μήνες. Παλαίωση για 6 μήνες στο μπουκάλι, πριν τη διάθεση στο εμπόριο.
Φιλτράρισμα και σταθεροποίηση: Όχι
Απολάσπωση με φυσική καθίζηση: Ναι
Μυλογαλακτική ζύμωση: Ναι
Παραμονή με λεπτές, φίνες οινολάσπες: 1.5 -2 μήνες
Μπατονάζ: Ναι, χειροκίνητα
Ζύμες: Που επιτρέπονται σε βιολογική οινοποίηση
Ψύξη αμέσως μετά τον τρύγο: Ναι
Κρυοεκχύλιση: Ναι
Πιέσεις: Όχι
Διαμόρφωση πρέμνων, Royal διπλό κορδόνι, σε απόσταση μεταξύ τους στα 1,25-1,35 εκ. και ύψους 90 εκ.
300 μέτρα υψόμετρο αμπελώνων, μεταξύ Ολύμπου και Πιεριών.
Πράσινος τρύγος στο Ξινόμαυρο.
Όλα ποτιστικά, στάγδην, όποτε θεωρηθεί απαραίτητο.

Εμφάνιση:
Καθαρό, μέτριο+ πορφυρό με ρουμπινί ανταύγειες
Μύτη:
Καθαρή, μέτρια+, μπαχαρικά (κανέλα), που αυξάνεται η έντασή της με τις αναδεύσεις, γλυκά αρώματα από την αμερικάνικη δρυ και βανίλια από τη γαλλική, καινούριο βαρέλι εμφανές, ευχάριστη και επιθυμητή πικράδα τσακιστής ελιάς μαύρης, βουνίσια θαλπωρή από αρώματα πρασινάδας βρύων και βρεγμένης πέτρας (!), κεράσι ώριμο, μαύρο, μελωμένο, ανθικά (βιολέτα).
2η μύτη: Έντονο ξύλο, βύσσινα, λικέρ από κράνα, μπαχαρικά (κανέλα, λίγο γαρίφαλο), επιθυμητή πικράδα φύλλων ελιάς.
Εξελισσόμενο κρασί.

Στόμα:
Ξηρό, κλειστό στην αρχή-δεν ανοίχτηκε νωρίτερα η φιάλη-, τανίνες επιθετικές μέτριες+, οξύτητα μέτρια, σώμα μέτριο(+), αλκοόλ μέτριο+, μέτρια + ένταση γεύσης
Ξύλο στο στόμα, ντομάτα, βοτανικότητα με ρίγανη αποξηραμένη, κόκκινα φρούτα του δάσους και κεράσια, ελιά και φύλλα ελιάς.
Επίγευση μακρά και πολύπλοκη, μπορεί να καταναλωθεί άμεσα, αλλά επιδέχεται και περαιτέρω παλαίωση.

Εμφιαλώνεται: Αύγουστο ανά 2 χρόνια.
3000 φιάλες το χρόνο παραγωγή.

Oniros 2012, ΠΓΕ Πιερία, βιολογικής καλλιέργειας, 14% abv.

Οινοποίηση, ωρίμανση και παλαίωση ίδια με του 2011. Η μόνη διαφορά, πιο πολύ αμερικάνικη δρυς στο 2011. Εμιφάλωση του Oniros ανά 2 χρονιές.

Εμφάνιση:
Καθαρό, μέτριο+, ρουμπινί με γκρενά ανταύγειες
1η μύτη: Ζωικά αρώματα, δέρμα, φρούτα κόκκινα, μούρα πιο άγουρα από του ’11, φύλλα δάσους βρεγμένα, μπαχαρικά (βανίλια, κανέλα) πιο γλυκά από του ’11. Ξύλο πιο καλά ενσωματωμένο και πιο πολύ βανιλάτο από του ’11.
2η μύτη: Πιο πολύ πρασινάδα φύλλων ελιάς, βύσσινα και σοκολάτα μαύρη.

Στόμα:
Ξηρό. Τανίνες πιο βελούδινες και πιο έντονες από του ’11, οξύτητα μέτρια (+), αλκοόλ ίδιο σε σχέση με του ’11. Αρώματα: Βύσσινο λικέρ, λίγο δέρμα, κακάο σε σκόνη. Πιο κλειστό, νεαρό ακόμα. Επιδέχεται παλαίωση.

5000 φιάλες το χρόνο.

Oniros 2013, ΠΓΕ Πιερία, βιολογικής καλλιέργειας, 14% abv.

Οινοποίηση και ωρίμανση ίδια με τις άλλες δύο χρονιές.

Καθαρό, βαθύ, γκρενά

Μύτη:
Καθαρή, μέτρια+, εξελισσόμενη
Δεν ανοίχτηκε η φιάλη νωρίτερα, όμως η πολυπλοκότητα ήταν τέτοια που για 2 ώρες αναδιπλώνονταν τα αρώματα.
Με το που το ανοίγεις, φυσικός φελλός με θεϊκά αρώματα ανατολής, το κρασί: τσιχλόφουσκα μελωμένη από το Co2, φεύγει κατευθείαν και οδηγεί σε βύσσινα, καπνό βανιλάτο, ντομάτα, νότες πίσσας, κακάο σκόνη, γαλακτικά αρώματα επιθυμητά- σοκολατούχο γάλα με ελαφριά ξινίλα σε ΑΠΟΛΥΤΗ ισορροπία με γλύκα, εναλλαγές σε φλόκα (μαλακή καραμέλα βουτύρου), φύλλα καπνού αποξηραμένα (περίβλημα πούρου), δαμάσκηνο αποξηραμένο και φρέσκια βανίλια ταυτόχρονα, ξύλο πολύ καλά ενσωματωμένο γαλλικής δρυός, φυτικότητα φρέσκων φύλλων καπνού, καλαμπόκι βρασμένο και αλατισμένο ταυτόχρονα με ποπ κορν, βελούδινο άρωμα τριαντάφυλλου φούξια- λιλά, κανέλα με γκάζια, γαρίφαλο, μοσχοκάρυδο, τεντούρα.

Στόμα: Παρόμοια με της μύτης συν αλάτι, ηλιόσποροι, σπιτικό σοκολατάκι μαύρης σοκολάτας με γέμιση αποξηραμένο δαμάσκηνο, μπαχαρικά ανατολής, δρυς ενσωματωμένη.

Ξηρό. Τανίνες βελούδινες μέτριες+, μέτρια+ οξύτητα, μέτριο+ σώμα, αλκοόλ ισορροπεί με όλα. Δεν εξέχει τίποτα, παρά μόνο τα γλυκά αρώματα ανατολής που σε ταξιδεύουν.

Τα αρώματα τα περιγράφω με τη σειρά αντίληψης.

Πίνεται ευχάριστα και τώρα, λόγω στρογγυλάδας στο στόμα, παλαιώνει άνετα για πολλάααααα χρόνια, θειώδη σε πολύ χαμηλά επίπεδα, φυσικός φελλός.
Το θαύμα της βιολογικής καλλιέργειας, το κρασί των θεών του Ολύμπου!
Pairing με μοσχαρίσια φιλέτα σχάρας, γλυκά σοκολάτας μαύρης με φρούτα, σαλάτες με πρασινάδα, ξηρούς καρπούς, παντζάρι και ματζουνάτο τυρί περασμένο από τη σχάρα καραμελωμένο με χυμό λεμόνι.

 

 

Trebbiano 2015, ΠΓΕ Πιερία, 13.5% abv.
Κτήμα Κούρτη
Κλώνος: Trebbiano Toscano
βιολογικής καλλιέργειας

300 μέτρα υψόμετρο αμπελώνων, μεταξύ Ολύμπου και Πιεριών
Τρύγος: 15.9 και φυτεύτηκε 2001 και 2009.
Απόσταση μεταξύ των πρέμνων στα 1,25-1,35 εκ.
Διαμόρφωση πρέμνων: Royal- διπλό κορδόνι
Εδάφη αργιλοπηλώδη και ασβεστούχα μέσης σύστασης. Άμμο, χαλίκι και κόκκινα βράχια το υπέδαφος.

Οινοποίηση σε δεξαμενές ελεγχόμενης θερμοκρασίας στους 16 βαθμούς σταθερά.
Ζύμες: Επιτρεπόμενες για βιολογική οινοποίηση.
Παραμονή με λεπτές, φίνες οινολάσπες για 40 ημέρες.
Μπατονάζ: Ναι, χειροκίνητα
Σταθεροποίηση: Ναι
Φιλτράρισμα: Όχι
Εμφιάλωση: Ιούνιο.
6 μήνες παλαίωση σε δρύινα γαλλικά βαρέλια -καινούρια 1 ως 3 ετών- χωρητικότητας 220 λίτρων.

Από το 2012 βγαίνει η ετικέτα όπως είναι σήμερα, με τη χρήση βαρελιού κατά την ωρίμανση. Χωρίς βαρέλι ήταν η 1η ετικέτα Trebbiano το 2008.

Εμφάνιση:
Καθαρό, μέτριο, χρυσαφένιο με πράσινες ανταύγειες
Μύτη:
Καθαρό, έντασης μέτριας(+), κλειστή μύτη στην αρχή-θέλει ανάδευση για να βγουν τα αρώματα.
Βανίλια από γαλλική δρυ, καινούριο ξύλο, ανθόμελο και πευκόμελο, επιθυμητή πικράδα φλούδας μανταρινιού, λεμόνι ώριμο, ζύμες (μπισκότο), ορυκτότητα τριμμένου βότσαλου, κιμωλίας και αλμύρα. Η ορυκτότητα είναι εμφανής όσο είναι ακόμη κρύο το κρασί, στους 6-7 βαθμούς Κελσίου. Όσο ζεσταίνεται, ξεπροβάλλει δειλά το λεμόνι, που όσο πάει γλυκίζει, και το κίτρο. Λευκόσαρκα ροδάκινα (ούφο), elegance λευκού τριαντάφυλλου, λευκό φραγκοστάφυλο, πράσινα ζαχαρωτά, πρασινάδα έρωντα και ματζουράνας, στάχια ψημένα στον καλοκαιρινό ήλιο, μηλίτης. (Τα αρώματα προχωράνε με τη σειρά της αντίληψης όσο αναδεύεται και ζεσταίνεται το κρασί. )
Νεαρό
Στόμα:
Ξηρό
Οξύτητα μέτρια(+), σώμα γεμάτο(-), το αλκοόλ ισορροπείται αρκετά καλά, θα μπορούσε και καλύτερα ίσως, αλλά θα χανόταν αυτή η πολυπλοκότητα αρωμάτων.
Ένταση γεύσης μέτρια+, πρασινάδα ζαχαρωτού, χαμομήλι από βότανα, λευκόσαρκο ροδάκινο, κίτρο, λεμόνι, λευκή ανθικότητα, ανθόμελο, στάχια, βρεγμένο αλατισμένο βότσαλο, μηλίτης! Το ξύλο πρέπει να μαλακώσει ακόμα στο στόμα.
Επίγευση: Μακρά μεταβαλλόμενη, ντελικάτη.

Πίνεται στους 6-7 βαθμούς Κελσίου για όσους επιθυμούν να είναι πιο έντονη η ορυκτότητα. Αλλιώς μέχρι 11 βαθμούς.

Pairing: Σπιτική κατσικίσια χλωρή φέτα της περιοχής (Ράχη Πιερίας), χοιρινό με λεμονολαδορίγανη στη σούβλα από κρέας Ράχης, ελαφριά νηστίσιμη χορτόπιτα με ελαιόλαδο.

Παραγωγή: 2000 φιάλες

Φυσικός φελλός

 

Η ετικέτα Οινόβιον 2015, Ασύρτικο, Chardonnay, Trebbiano, 13,5% abv, ΠΓΕ Πιερία ήταν εξίσου αξιόλογη.

Βιολογική καλλιέργεια και εδώ.

Τρύγος Ασύρτικου στις αρχές Σεπτέμβρη και φυτεύτηκε το 2009.

Τρύγος Chardonnay  στις αρχές Σεπτέμβρη, φυτεύτηκε το 1997.  Έδαφος ασβεστούχο αμμοπυλώδες. Τα κλήματα αυτά έχουν έρθει σε ισορροπία και είναι ξερικά, λόγω ηλικίας.

Τρύγος Trebbiano 15.9 και φυτεύτηκε 2001 και 2009.- Πραγματοποιείται πράσινος τρύγος.

 

Ο Αποστόλης Κούρτης, με οικογενειακή παράδοση σε καπνά και κερασιές στράφηκε από το 1997 στη βιολογική καλλιέργεια αμπέλου (όχι βιοδυναμική), με πρώτη φύτευση του αμπελώνα με Chardonnay, σήμερα ξερικός και σε ισορροπία. Το οινοποιείο ιδρύθηκε το 2007 και στεγάστηκε στις παλιές καπναποθήκες της οικογένειας, οι οποίες ανακαινίστηκαν, στη Ράχη Πιερίας. Η πρώτη ετικέτα που δόθηκε σε κυκλοφορία ήταν ο επιτραπέζιος οίνος Chardonnay. Ακολουθεί το μονοποικιλιακό Syrah και το χαρμάνι Cabernet Sauvignon και Merlot ως επιτραπέζιοι οίνοι πάλι.

Η φύτευση των ποικιλιών ακολούθησε το προσωπικό γούστο του Αποστόλη και της οικογένειας. Φυσικά, ρόλο στην επιλογή έπαιξαν και οι τάσεις στην αγορά. Σήμερα καλλιεργεί 60 ιδιόκτητα στρέμματα με αμπέλια.

Τα κρασιά του κτήματος Κούρτη ήταν αρχικά μονοποικιλιακά, ώστε να γνωρίσει ο οινοποιός τι μπορεί να δώσει κάθε ποικιλία στα συγκεκριμένα εδάφη και κατόπιν κυρίως χαρμάνια, ώστε να αποτυπώνεται εκεί η δεξιοτεχνία του οινοποιού και οι προσωπικές του προτιμήσεις. Έτσι μου απάντησε και στην ερώτηση πως αποτυπώνεται η δική του σφραγίδα σε κάθε ετικέτα του κτήματος, πριν προλάβω να τη θέσω.

Οι οινόφιλοι αρέσκονται να πίνουν το κρασί κάθε οινοποιού και να βλέπουν εκεί να αποτυπώνεται ο χαρακτήρας του. Και τα κρασιά του Αποστόλη είναι όντως αντανάκλαση του ίδιου, υπομονετικά, ντελικάτα(κομψά), πολύπλοκα και δυναμικά.

Επίσης, η προσωπική του ενασχόληση και στο χωράφι και στο οινοποιείο είναι γεγονός.

Όταν η συζήτηση στράφηκε στη διαφοροποίηση των προτιμήσεων τουριστών και Ελλήνων οινόφιλων, ο Αποστόλης επισήμανε ότι οι μεν έχοντας μεγαλύτερη γνώση των ‘’ξενικών’’ ποικιλιών, ενδιαφέρονται να δουν πως συμπεριφέρονται στα ελληνικά εδάφη , αλλά δείχνουν και ενδιαφέρον για τις ελληνικές ποικιλίες. Οι δε έχουν μια ελαφριά προτίμηση στις ελληνικές ποικιλίες.

Με χαροποίησε δε, λέγοντάς μου πως δε θεωρεί ότι υπάρχουν ‘’ανδρικές’’ και ‘’γυναικείες’’ ποικιλίες και ότι όλα είναι θέμα οινικής παιδείας, την οποία παρατηρεί πως στην Ελλάδα αρχίζει να επιτέλους να αναπτύσσεται.

Εις υγείαν!